Pięć indyjskich wierszy
Pieśni ofiarne (58)
Niech się wszystkie tony radości złączą w mej ostatniej pieśni: radość,
od której ziemia się przelewa szaloną bujnością trawy, radość, która
każe tańczyć bliźniętom, życiu i śmierci, po rozległych przestrzeniach
świata, radość, która leci z burzą, śmiechem potrząsając i budząc
wszystko, co żyje, radość, która siedzi milcząca, zalana łzami na
rozkwitłym czerwonym lotosie bólu, i radość, która rzuca w proch
wszystko, co posiada, nie odzywając się ani słowem.
Tłumaczyl Robert Stiller, copyright Nina Stiller
Ogrodnik (85)
Kim jesteś, czytelniku, ty, za sto lat odczytujący me wiersze?
Nie mogę ci przesłać ani jednego kwiatu z obfitości
tej wiosny, ani pasemka złota z tamtych obłoków.
Drzwi otwórz i wyjrzyj na dwór.
We własnym rozkwitłym ogrodzie nazrywaj wspomnień
pachnących o kwiatach, co znikły sto lat temu.
W radości swego serca poczujesz może tę radość,
która śpiewała w pewien ranek wiosenny,
śląc wesoły głos poprzez sto lat.
Tłumaczyl Robert Stiller, copyright Nina Stiller
Pieśni ofiarne
Przebudziłem się
Na brzegu Rupnarajany.
Poznałem, że ten świat
Nie jest snem.
Ujrzałem swoją postać
Zapisaną literami krwi.
Poznałem siebie.
Cios za ciosem.
Ból za bólem.
Prawda jest trudna.
Pokochałem tę trudność.
Ona nigdy nie zwiedzie.
Życie jest ascezą smutku, aż do końca,
Zdobywaniem wysokiej ceny prawdy.
W śmierci zaś spłacić trzeba dług.
Tłumaczył Michał Panasiuk
Owocobranie (52)
Owocobranie (6)
Data publikacji:
Depresja plemnika 
Najnowsze komentarze